یا قدیم الاحسان!

از صحنه ی عظیم عاشورا حسین تو آموخته ام، دلم خوش نشود به نمازهای بی روحم، به قرآن خواندن های بی توجهم، به نامه های پر از  العجل العجل، خالی از ...

که حسین را کافران نکشتند، حسین را کسانی کشتند که قرآن می خواندند و نماز می گذاردند

حسین را کسانی که او را نمی شناختند نکشتند، که همه معترف بودند او پسر فاطمه دختر رسول خدا صلی الله علیه و آله است، که می دانستند او بر حق است،  که می دانستند او امام هدایت است،  که می دانستند او تنها راه نجات است، همان است که برایش نامه ها نوشتند؛ هزاران نامه:

العجل العجل یا حسین...

مشتاقان خود را در انتظار مگذار...

شمشیرهایمان برایت آماده است و دلهامان...

حق نداریم قیام  امام حسینمان را نشناسیم یا سبک گرفته از کنارش به سادگی و با سطحی نگری رد شویم. قیامی دیگر در راه است و باید بترسیم از آنکه قدم هایمان را در کدامین گروه خواهیم گذارد؟!

« وبلاگ امام حسین علیه السلام »

یادمان نرود خدایا که

کل یوم عاشورا و کل ارض کربلا

یادمان نرود خدایا

حسین امروز تو را،

مهدی تو را

فاسئل الله الذی اکرمنی بمعرفتکم و معرفة اولیائکم و رزقنی البرائة من اعدائکم ان یجعلنی معکم فی الدنیا و الآخرة و ان یثبت لی عندکم قدم صدق فی الدنیا و الآخرة و اسئله ان یبلغنی المقام المحمود لکم عندالله و ان یرزقنی طلب ثارکم مع امام هدی ظاهر ناطق بالحق منکم

اللهم ارزقنی شفاعة الحسین یوم الورود و ثبت لی قدم صدق عندک مع الحسین و اصحاب الحسین الذین بذلوا مهجهم دون الحسین علیه السلام