اشک هایمان را رحم آوردی،
یا مثل همیشه از تو نیکی به بندگانت می رسد
که یاد بهترین خلقت را ، مهدی ات را در دلهامان زنده کردی؟
-------------
ای که برای خودت ما را آفریدی
دل تو هم گرفت ازین همه زمینی شدنمان
که رابط زمین و آسمانت را به یاد دلمان آوردی؟
سخت بود؛ دور خود چرخ زدنمان، در جستجوی تو
تلخ بود؛ نفس را با تو اشتباه گرفتن ، بت پرستیدن به خیال خدا پرستیدن
مرگ اور بود؛ خودپسندی مان، گم شدن در ضلالتمان
چه بر سرمان می آمد اگر مهدی ات را ...
می دانم:
مردن به مرگ جاهلیت، بت پرستی با خیال خداپرستی
ربنا لا تزغ قلوبنا بعد اذ هدیتنا و هب لنا من لدنک رحمة انک انت الوهاب
«عهد جانان»ها بهانه بود تا دست هامان را بگیری
امسال هم اعتراف می کنم
با این بهانه که برایت بنویسیم آوردی مان تا دستمان را بگیری
رهامان نکن،رهامان نکن
بی انکه یادمان باشد مهدی ات را، بی آنکه بفهمیم چه چیز از تو بخواهیم ،
رحم کردی ، یادمان اوردی ، اجابت کردی، دستمان را گرفتی
تا همیشه دستمان را رها نکن ارحم الراحمینم
اَللّهُمَّ اجْعَلْنا مِنْ أَنْصارِهِ وَ أَعَوانِهِ، وَالذّابّینَ عَنْهُ، وَالْمُسارِعینَ إِلَیْهِ فى قَضاءِ حَوائِجِهِ، وَالْمُمْتَثِلینَ لِأَوامِرِهِ، وَالْمُحامینَ عَنْهُ، وَالسّابِقینَ إِلى إِرادَتِهِ،
وَالْمُسْتَشْهَدینَ بَیْنَ یَدَیْه
لینک های مرتبط: آقای صاحب وبلاگ،سنگر، تولد، دل ، بیسیم، جواب و ...
اولین پست: شروع